حمید مصدق

ترانه ای از حمید مصدق که استاد چاوشی آن را ماندگار کرد

                         متن ترانه:

                                                   آبی خاکستری سیاه

                                                                  ...وای باران

                                                                                        باران

                                                                   شیشه پنجره را باران شست

                                                                   از دل من اما

                                                                   چه کسی نقش تو را خواهد شست؟

                                                                   آسمان سربی رنگ

                                                                   من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ

                                                                   می پرد مرغ نگاهم تا دور

                                                                   وای باران

                                                                                          باران       

                                                                  پر مرغان نگاهم را شست.

                                                                         ***

                                                                  خواب رویای فراموشی هاست

                                                                  خواب را دریابم

                                                                  که در آن دولت خاموشی هاست

                                                                  من شکوفایی گل های امیدم رادر رویاها میبینم

                                                                  وندایی که به من می گوید:

                                                                  گرچه شب تاریک است

                                                                  دل قوی دار

                                                                                             سحر نزدیک است...

                                                                       ***

                                                                 ...در میان من و تو فاصله هاست

                                                                 گاه می اندیشم

                                                                 -می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری

                                                                 تو توانایی بخشش داری

                                                                 دستهای تو توانایی آن را دارد

                                                                -که مرا

                                                                زندگانی بخشد.

                                                                چشم های تو به من آرامش می بخشد

                                                                  و تو چون مصرع شعری زیبا

                                                           سطر برجسته ای از زندگی من هستی

                                                               دفترعمرمرا

                                                               با وجود توشکوهی دیگر

                                                               رونقی دیگر هست.

                                                              می توانی تو به من

                                                              زندگانی بخشی

                                                              یا بگیری ازمن

                                                              آن چرا می بخشی...

                                                                    ***

                                                              ...گاه می اندیشم

                                                              خبر مرگ مرا چه کسی می گوید؟

                                                              آن زمان که خبر مرگ مرا

                                                              از کسی می شنوی-روی تو را

                                                             کاشکی می دیدم

                                                             شانه بالا زدنت را

                                                                                           -بی قید-

                                                             وتکان دادن دستت که

                                                                                           -که مهم نیست زیاد-

                                                             و تکان دادن سر را که

                                                                                           -عجیب!عاقبت مرد؟

                                                                                                     - افسوس

                                                             -کاشکی می دیدم!

                                                             من به خود می گویم:

                                                                                           ((چه کسی باور کرد

                                                                                           ((جنگل جان مرا

                                                                                           ((آتش عشق تو خاکستر کرد؟...

                                                                 ***

                                                            ...با من اکنون چه نشستنها-خاموشی ها-

                                                            با تو اکنون چه فراموشی هاست

                                                            چه کسی می خواهد

                                                           من و تو ما نشویم

                                                           خانه اش ویران باد

                                                          من اگر ما نشوم تنهایم

                                                          تو اگر ما نشوی خویشتنی

                                                          از کجا که من و تو

                                                          شور یکپارچگی را در شرق

                                                          باز برپا نکنیم

                                                          از کجاکه من وتو

                                                          مشت رسوایان را وا نکنیم

                                                         من اگر برخیزم

                                                         تو اگر برخیزی

                                                         همه برمی خیزند

                                                         من اگر بنشینم

                                                         تو اگر بنشینی

                                                         چه کسی برخیزد؟

                                                         چه کسی با دشمن بستیزد؟

                                                         چه کسی پنجه درپنجه هر دشمن

                                                                                         در آویزد...